НОРКОЛУТ: наличие в аптеках и сравнение цен, поиск и заказ

Сайт не содержит информацию о розничной продаже дистанционным способом, предложений о приобретении дистанционным способом, доставке дистанционным способом и (или) передаче физическому лицу дистанционным способом лекарственных препаратов, наркотических лекарственных препаратов и психотропных лекарственных препаратов, а только приводит информацию о наличии лекарственных средств в организациях, имеющих лицензию на фармацевтическую деятельность. Цены приведны в качестве справочной информации. Информацию о ценах и наличии товаров при их заказе обязательно уточняйте по телефонам аптек.

Прогестогенное средство, вызывает трансформацию слизистой оболочки матки из фазы пролиферации в секреторную, а после оплодотворения создает необходимые условия для имплантации оплодотворенной яйцеклетки. Уменьшает возбудимость и сократимость мускулатуры матки, стимулирует развитие концевых элементов молочной железы. Ингибирует секрецию гонадотропинов гипофизом, предотвращая созревание фолликулов и овуляцию.

При приеме внутрь абсорбция (в тонкой кишке) быстрая и почти полная. TCmax - 0.5-4 ч. Метаболизм - в печени при участии ферментов микросомального окисления. Выведение конъюгированных метаболитов - через кишечник (40%) и почки (60%). T1/2 - 2.8-10 ч.

Предменструальный синдром, ановуляторная метроррагия, бесплодие, невынашивание беременности, дисменорея (сопровождающаяся укорочением секреторной фазы), альгодисменорея, аменорея, эндометриоз, аденомиоз, миома, мастодиния, мастопатия, железисто-кистозная гиперплазия эндометрия, рак эндометрия, климактерический синдром, диагностический прогестероновый тест; контрацепция, прекращение и предупреждение лактации, перенос срока очередной менструации.

Внутрь. Предменструальный синдром, мастодиния, дисменорея: по 5-10 мг/сут, ежедневно, с 16 по 25 день цикла, при тяжелой декомпенсированной форме и недостаточной эффективности – по 5 мг с 5 дня цикла в течение 21 дня. При дисфункциональном маточном кровотечении, железисто-кистозной гиперплазии эндометрия: по 5-10 мг/сут, в течение 6-12 дней, для предотвращения возобновления кровотечений - 5-10 мг/сут с 16 по 25 день цикла обычно в комбинации с эстрогенами. При эндометриозе, миоме матки: по 5-10 мг, с 5 по 25 день менструального цикла, в течение 6 мес. Аденомиоз - 5 мг с 5 по 25 день цикла в течение 6 мес или, начиная с 2.5 мг/сут на 5 день цикла, постепенно повышая дозу на 2.5 мг каждые 2-3 нед в течение 4-6 мес. При климактерических нарушениях: длительно, по 5 мг/сут. При раке эндометрия: ежедневно по 20-30 мг, после чего переходят на поддерживающую дозу 5-10 мг/сут. В качестве контрацептивного средства: 1.25-2.5 мг на ночь, с 5 дня менструального цикла, ежедневно в течение 21 дня, затем делают 7-дневный перерыв, после которого возобновляют прием по указанной схеме. В первые 14 дней приема необходимо использовать в комбинации с эстрогенными препаратами (50 мкг этинилэстрадиола). Для переноса срока наступления очередной менструации - 10 мг 1 раз в сутки, начиная за 8 дней до предполагаемой менструации, в течение 12 дней. Указанная схема позволяет добиться задержки менструации в среднем на 7 дней. Для прекращения лактации - в первые 3 дня - по 20 мг, с 4 по 7 день - 15 мг, с 8 по 10 день - 10 мг. Для предупреждения лактации, если беременность прерывается в сроке 16-28 нед - в 1 день - 15 мг, во 2-3 день - 10 мг, в 4-7 дни - 5 мг/сут. Если беременность прерывается в сроке 28-36 нед - в 1 день - 15 мг, во 2-3 день - 10 мг, в 4-7 дни - 10 мг/сут.

Тошнота, рвота, метроррагия, периферические отеки, аллергические реакции (кожная сыпь, зуд), парестезии, увеличение массы тела, утомляемость, нагрубание молочных желез. При длительном применении - тромбоз, тромбоэмболия.

Гиперчувствительность, рак молочной железы (в т.ч. подозреваемый), беременность (в т.ч. подозреваемая, за исключением случаев применения по поводу невынашивания), холестатическая желтуха беременных в анамнезе, желтуха (в т.ч. в анамнезе), острые заболевания печени (в т.ч. доброкачественные и злокачественные новообразования), острый тромбофлефит или тромбоэмболия, кровотечение из мочевыводящих путей неясного генеза, метроррагия неясного генеза, кровотечение из половых органов неясного генеза, период полового созревания, герпес. С осторожностью - бронхиальная астма, сердечная недостаточность, эпилепсия, артериальная гипертензия, мигрень, почечная недостаточность, судороги или др. нарушения функции ЦНС (в т.ч. в анамнезе), сахарный диабет, заболевания печени (в анамнезе), гиперлипидемия, тромбофлебит в анамнезе, тромбоэмболия в анамнезе.

Если пациентка забыла принять очередную таблетку, то пропущенную таблетку необходимо принять как можно быстрее, и в этом случае необходимо применить дополнительные методы контрацепции. До начала лечения необходимо исключить наличие злокачественных новообразований.

С осторожностью назначают одновременно с гипогликемическими средствами, пероральными антикоагулянтами, ГКС. Не рекомендуется комбинировать с барбитуратами, гидантоинами, рифампицином, циметидином и др. препаратами, влияющими на микросомальное окисление в печени.

Виктрелис капсулы: инструкция, описание PharmPrice

Одна капсула содержит

активное вещество - боцепревир 200 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лактозы моногидрат, крахмал прежелатинизированный, натрия кроскармеллоза, натрия лаурилсульфат, магния стеарат;

состав крышечки капсулы: железа ( III ) оксид красный (Е 172), железа ( III ) оксид желтый (Е 172), титана диоксид (Е 171), желатин;

состав корпуса капсулы: железа ( III ) оксид желтый ( E 172), титана диоксид (Е 171), желатин;

фармацевтических чернил (красныйSB-1100) для нанесения надписей на капсулы: шеллак, этанол безводный, 2-пропанол, бутанол, пропиленгликоль, аммиака раствор концентрированный, железа ( III ) оксид красный (Е 172).

Твердые желатиновые капсулы размером №0 с непрозрачной желтовато-коричневой крышечкой и непрозрачным от почти белого до светло-желтого цвета корпусом. На крышечке капсулы на несен логотип « » красными чернилами. н а корпусе - идентификационный код «314» красными чернилами.

Содержимое капсул - порошок от белого до почти белого цвета.

Противовирусные препараты для системного применения. Противовирусные препараты прямого действия. Протеиназы ингибиторы. Боцепревир.

Код АТХ J 05 AE 12

После приема внутрь среднее время достижения максимальной концентрации (T_max ) боцепревира составляет 2 часа. Площадь под кривой "концентрация-время" (А UC ), максимальная концентрация (C_max ) и минимальная концентрация (C_min ) боцепревира повышались в меньшей степени пропорционально дозе, в основном, при дозах 800 мг и 1200 мг, что предполагает снижение абсорбции боцепревира при более высоких дозах. Кумуляция препарата минимальная, фармакокинетическое равновесие достигается приблизительно через один день при приеме препарата 3 раза/сут.

У здоровых добровольцев, получавших боцепревир в дозе 800 мг 3 раза/сут, экспозиция фармакокинетических показателей была следующей: AUC( τ ) составлял 6 147 нг×час/мл, C_max - 1 913 нг/мл и C_min - 90 нг/мл. У здоровых лиц и у пациентов, инфицированных вирусом гепатита С, фармакокинетические показатели были сходными. Абсолютная биодоступность боцепревира не изучалась.

Влияние приема пищи на абсорбцию при пероральном приеме

Боцепревир следует принимать во время еды. При применении препарата во время еды экспозиция боцепревира повышается на 60% при дозировке 800 мг 3 раза в сутки, по сравнению с применением натощак. Биодоступность боцепревира не зависит от характера пищи (например, пища с высоким содержанием жиров или с низким содержанием жиров) и от того, принят ли препарат за 5 минут до приема пищи, во время еды или непосредственно после приема пищи.

В равновесном состоянии средний кажущийся объем распределения боцепревира составляет 772 л. После однократного приема боцепревира в дозе 800 мг связывание с белками плазмы крови у человека составляет приблизительно 75%. Боцепревир применяется как смесь двух диастереоизомеров в приблизительно равном соотношении, которые быстро превращаются в плазме крови. В равновесном состоянии соотношение показателей экспозиции этих двух диастереоизомеров составляет приблизительно 2:1 с преобладанием диастереоизомера, являющегося фармакологически активным.

Исследования in vitro указывают на то, что боцепревир преимущественно метаболизируется посредством альдокеторедуктазы (АКР) до кетон-редуцированных метаболитов, которые неактивны в отношении вируса гепатита С. После однократного перорального приема 800 мг боцепревира, меченного 14 C, наиболее распространенным циркулирующим метаболитом была диастереоизомерная смесь кетон-редуцированных метаболитов со средней экспозицией приблизительно в 4 раза большей, чем у боцепревира. В меньшей степени боцепревир подвергается окислительному метаболизму, опосредованному CYP3A4/5.

В среднем период полувыведения (Т_½ ) боцепревира из плазмы крови составляет приблизительно ¾ часа. Средний клиренс креатинина составляет приблизительно 161 л/час. После однократного орального приема 800 мг меченного 14 C- боцепревира, приблизительно 79% выделяется с калом и 9% с мочой, и, соответственно, 8% радиоактивного углерода выделяется с калом и 3% с мочой. Данные указывают на то, что боцепревир выводится преимущественно с желчью.

Отдельные группы пациентов

Нарушение функции печени

В исследовании с участием пациентов с различными степенями стабильного хронического нарушения функции печени (легкой, умеренной и тяжелой степени тяжести) клинически значимых отличий в фармакокинетических показателях не обнаружено, коррекции дозы препарата не требуется.

Нарушение функции почек

Не наблюдалось клинически значимых отличий в фармакокинетических показателях у пациентов с заболеваниями почек терминальной стадии и здоровых людей. Боцепревир не выводится при проведении диализа. Нет необходимости в коррекции дозы у этих пациентов и у пациентов с любой степенью нарушения функции почек.

Клинически значимых отличий в зависимости от пола не наблюдалось.

Популяционный анализ фармакокинетических показателей боцепревира показал, что расовая принадлежность не оказывает видимого влияния на экспозицию препарата.

Популяционный анализ фармакокинетических показателей боцепревира показал, что возраст не оказывает видимого влияния на экспозицию препарата.

Боцепревир является ингибитором NS₃ - протеазы вируса гепатита С (ВГС). Боцепревир ковалентно, но обратимо, связывается с серином ( Ser 139) - активным центром NS₃ - протеазы, посредством (альфа)-кетоамидной функциональной группы, ингибируя репликацию вируса в клетках организма хозяина, инфицированных вирусом гепатита С (ВГС).

Антивирусная активность в клеточной культуре

Антивирусная активность боцепревира установлена методом биохимического анализа медленно связывающихся ингибиторов NS₃ - протеазы и в тесте репликационной системы генотипов 1а и 1 b вируса гепатита С. В 72-часовой культуре клеток значения ингибирующей концентрации боцепревира 50 (IC₅₀ ) и 90 (IC₉₀ ) для различных репликонов генотипа 1 b колебались в пределах 200-600 нмоль и 400-900 нмоль. соответственно. Относительно сроков лечения, гибель РНК имеет, по-видимому, первостепенное значение. Лечение при IC₉₀ на протяжении 72 часов приводит к снижению на 1-log₁₀ в РНК репликонах. Пролонгированная экспозиция приводит к снижению уровней РНК на 2-log₁₀ к 15-му дню. Значения IC₅₀ и IC₉₀ боцепревира для генотипа 1а составляли 900 нмоль и 1400 нмоль, соответственно.

Оценка различных комбинаций боцепревира и интерферона альфа-2b, обеспечивавших 90%-ную супрессию РНК репликона, показала аддитивность эффекта; доказательств синергизма или антагонизма не обнаружено.

Резистентность к боцепревиру изучалась в биохимических тестах и репликационных анализах. В тестах репликации активность боцепревира была снижена (в 2-16 раз) при следующих основных, ассоциированных с резистентностью аминокислотных вариантах ( RAV ): V 36 M. T 54 A. R 155 K. A 156 и V 170.

Потеря эффективности боцепревира (в >50 раз) наблюдалась при резистентных типах аминокислот A156T и А156 V. Аналогичные результаты были получены в биохимических исследованиях NS₃in vitro. наблюдалось снижение активности боцепревира (в 2-17 раз) при аминокислотных вариантах, ассоциированных с резистентностью V36M, T 54 A. T 54 S. V 55 A. R 155 K. A 156 и V 170 A. Потеря активности боцепревира, ассоциированная с мутацией А156Т, была в >50 раз выше. Кратность повышения резистентности при двойных ассоциированных с резистентностью аминокислотных вариантах приблизительно соответствовала кратности повышения резистентности для отдельных ассоциированных с резистентностью аминокислотных вариантов.

При анализе двух исследований фазы III у пациентов, ранее не получавших лечения, и пациентов с неэффективным предшествующим лечением пегинтерфероном альфа-2 b и рибавирином ( PegIFN + RBV ) на протяжении четырех недель с последующим приемом Виктрелиса по 800 мг 3 раза/сут, RAV были выявлены у 15% от общего количества пациентов после начала курса лечения. У пациентов, получавших лечение Виктрелисом и не достигших стойкого вирусологического ответа после начала лечения, были выявлены RAV в 53% случаев. После начала лечения часто у >25% пациентов, инфицированных вирусами с генотипом 1a, обнаруживались RAV типов V36M (61%) и R155K (68%), и RAV типов T54A (42%), T54S (37%), A156S (26%) и V170A (32%) у пациентов, инфицированных вирусами с генотипом 1b.

При добавлении Виктрелиса пациентам, ответившим на терапию интерфероном (снижение вирусной нагрузки на ≥1-log10 к концу 4 недели лечения) уровень RAV составил 6%, тогда как у пациентов, не ответивших на терапию интерфероном (снижение вирусной нагрузки на <1-log₁₀ ), уровень RAV был 41%.

Наличие более низкого уровня RAV (31%) было связано с достижением устойчивого вирусологического ответа (УВО), тогда как более высокий уровень RAV (69%) был связан с неэффективностью терапии, что определялось снижением вирусной нагрузки на <1‑log₁₀ к концу 4 недели лечения.

Только у 7% пациентов в клинических исследованиях определялись уровни RAV до начала терапии. В целом, не выявлено заметной ассоциации между исходным уровнем RAV с ответом на лечение у пациентов, получавших комбинацию Виктрелиса с пегинтерфероном альфа-2b и рибавирином.

Однако, среди пациентов с низким ответом на терапию пегинтерфероном альфа-2b/рибавирином на протяжении вводных 4 недель, наблюдалось снижение эффективности Виктрелиса при наличии исходных аминокислотных вариантов V36M, T54 S. V55A или R155K. Пациенты с такими исходными вариантами и со сниженным ответом на лечение пегинтерфероном альфа-2b/рибавирином составляли приблизительно 1% от общего количества пациентов, получавших лечение Виктрелисом.

Анализ данных клинических исследований III фазы у пациентов, не достигших УВО, выявил наличие RAV у данной группы пациентов. При наблюдении в течение 6-14 месяцев после терапии у большинства пациентов (68%-94%) определялись RAV. уровень которых в дальнейшем становился ниже порога определения.

Эффективность Виктрелиса при лечении хронического гепатита С (генотип 1) была оценена приблизительно у 1500 взрослых пациентов, которые ранее не получали лечение, или с неэффективным предшествующим лечением. Добавление Виктрелиса к текущей стандартной схеме лечения PegIFN + RBV повышало показатели стойкого вирусологического ответа. На основании ретроспективных анализов, объединивших данные основных исследований, были разработаны рекомендации по дозированию.

- хронический вирусный гепатит С (ХВГС), вызванный вирусом генотипа 1, у взрослых пациентов старше 18 лет с компенсированным поражением печени, ранее не получавших лечение, или у которых предшествующее лечение PegIFN + RBV было неэффективным в составе комбинированной терапии с PegIFN + RBV

Лечение Виктрелисом должен назначать и контролировать врач с опытом лечения хронического гепатита С.

Виктрелис следует применять в комбинации с пегинтерфероном альфа и рибавирином ( PegIFN + RBV ). Перед началом лечения Виктрелисом следует ознакомиться с инструкциями по медицинскому применению PegIFN + RBV.

Если по каким-либо причинам прием пегинтерферона альфа и рибавирина прерван, то и Виктрелис следует отменить.

Рекомендуемая доза Виктрелиса составляет 800 мг, перорально, 3 раза/сут во время еды (во время основного приема пищи или легкой закуски). Максимальная суточная доза Виктрелиса составляет 2400 мг. Применение вне приема пищи может привести к снижению эффективности вследствие недостаточно оптимальной экспозиции.

Пациенты без цирроза печени, раннее не получавшие лечение, или у которых предшествующее лечение было неэффективным

Рекомендации по дозированию и критериям продолжительности лечения, а так же правила отмены лечения приведены в Таблице 1.

Таблица 1. Рекомендуемые схемы лечения для пациентов без цирроза печени, ранее не получавших лечение или при неэффективности предшествующего лечения PegIFN + RBV. и условия отмены лечения *.

При отсутствии предыдущего лечения

* Условия отмены лечения

Необходима отмена лечения тремя препаратами в следующих случаях:

- если на 8 неделе терапии уровень РНК вируса гепатита С ≥1000 МЕ/мл

- если на 12 неделе лечения уровень РНК-ВГС ≥100 МЕ/мл

- если на 24 неделе лечения определяется РНК-ВГС.

** В клинических исследованиях уровень РНК вируса гепатита С в плазме крови определялся с помощью теста Roche COBAS Taqman 2.0 с нижним пределом чувствительности 9.3 МЕ/мл и пределом количественного определения 25 МЕ/мл.

*** Применение этой схемы лечения изучено только у пациентов с неэффективным предшествующим лечением и поздним вирусологическим ответом.

Все пациенты с циррозом печени и без вирусологического ответа

Рекомендованная длительность терапии - 48 недель: 4 недели двойной терапии PegIFN + RBV. а затем 4 4 недели тройной терапии с применением PegIFN + RBV +Виктрелис (ознакомьтесь с правилами отмены в Таблице 1).

Продолжительность этапа тройной терапии должна быть не менее 32 недель. Учитывая возрастающий риск возникновения побочных реакций при применении Виктрелиса (особенно анемии), в случае плохой переносимости лечения, необходимо рассмотреть модифицированный вариант схемы лечения - на 36 неделе курса лечения, завершив 32-недельный этап тройной терапии, заменить тройную схему лечения PegIFN + RBV +Виктрелис двойной схемой PegIFN + RBV.

Если пациент пропустил прием препарата и до приема следующей дозы осталось менее 2 часов, пропущенную дозу принимать не следует.

Если пациент пропустил прием препарата и до приема следующей дозы осталось более 2 часов, пациенту следует принять пропущенную дозу во время приема пищи сразу же, как только вспомнит, и возобновить нормальный режим приема препарата.

Уменьшение дозы Виктрелиса не рекомендовано.

Если у пациента возникла серьезная побочная реакция, потенциально связанная с применением PegIFN и/или RBV. дозу PegIFN и/или RBV следует снизить. Ознакомьтесь с инструкциями на PegIFN и RBV для получения дополнительной информации о снижении дозы и/или отмене PegIFN и/или RBV. Виктрелис нельзя применять без PegIFN + RBV.

Отдельные группы пациентов

Нарушение функции почек

У пациентов с нарушениями функции почек любой степени тяжести коррекции дозы Виктрелиса не требуется.

Нарушение функции печени

Не требуется коррекции дозы Виктрелиса пациентам с легкой, умеренной и тяжелой печеночной недостаточностью. Применение Виктрелиса не изучалось у пациентов с декомпенсированным циррозом печени.

Безопасность и эффективность применения Виктрелиса у детей до 18 лет не установлены.

Пациенты пожилого возраста

Не достаточно данных клинических исследований Виктрелиса с участием пациентов 65 лет и старше. Анализ фармакокинетики Виктрелиса не выявил явных отличий у пожилых и более молодых пациентов.

Пациенты ко-инфицированные ВИЧ/ ВГС генотипа 1

Безопасность и эффективность Виктрелиса, а так же Виктрелиса в комбинации с PegIFN + RBV не установлены для пациентов ко-инфицированных ВГС (генотип 1) и ВИЧ. Информация о лекарственных взаимодействиях с антиретровирусными препаратами приведена в разделе «

Пациенты ко-инфицированные вирусом гепатитаB(ВГВ)/ВГС генотипа 1

Безопасность и эффективность Виктрелиса, а так же Виктрелиса в комбинации с PegIFN + RBV не установлены для пациентов, ко-инфицированных ВГС генотип 1 и ВГВ.

Реципиенты трансплантированных органов

Безопасность и эффективность Виктрелиса, а так же Виктрелиса в комбинации с PegIFN + RBV не установлены для пациентов инфицированных ВГС генотип 1 и перенесших трансплантацию органов.

Условия отмены лечения

Терапию следует отменить в случаях, если на 8 неделе терапии определяется уровень РНК вируса гепатита С (РНК-ВГС) ≥1000 МЕ/мл, если на 12 неделе терапии определяется уровень РНК-ВГС ≥100 МЕ/мл, и если продолжает определяться РНК-ВГС на 24 неделе терапии.

Побочные реакции классифицированны по частоте их возникновения и согласно анатомо-терапевтическим группам. Частота определялась как: очень часто (≥1/10); часто (≥1/100, <1/10); нечасто (≥1/1 000, <1/100); редко (≥1/10 000, <1/1 000); неизвестно (частота не может быть определена для побочных эффектов, выявленных в постмаркетинговый период).

Очень часто (≥1/10)

- астения*, озноб, слабость*, пирексия*, гриппоподобный синдром

- пониженный аппетит*, уменьшение массы тела

- беспокойство*, депрессия*, бессонница, раздражительность, головокружение*, головная боль*

- сухость во рту, дисгевзия, тошнота*, рвота*, диарея*

- алопеция, сухость кожи, зуд, сыпь

- микоз слизистой полости рта, простой герпес, грипп, бронхит*, синусит, целлюлит*

- гипестезия*, парестезия*, обморок*, амнезия, нарушение внимания, ухудшение памяти, мигрень, паросмия, тремор, вертиго, аффективная лабильность, ажитация, нарушение либидо, изменение настроения, нарушение сна

- пальпитация, артериальная гипотензия*, артериальная гипертензия

- сухость глаз, ретинальные экссудаты, нечеткость и снижение остроты зрения

- носовое кровотечение, заложенность носа, орофарингеальная боль, скопление слизи в дыхательных путях, скопление слизи в придаточных пазухах носа, свистящее дыхание

- дискомфорт и боль в области грудной клетки*, недомогание*, чувство изменения температуры тела, сухость слизистых, боль

- боль в животе*, боль в эпигастральной области*, запор*, гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь*, геморрой*, абдоминальный дискомфорт, вздутие живота, аноректальный дискомфорт, афтозный стоматит, хейлит, диспепсия, метеоризм, глоссалгия, язвенный стоматит, боль во рту, стоматит, нарушения со стороны зубов

- дерматит, экзема, эритема, гипергидроз, ночная потливость, периферический отек, псориаз, эритематозная сыпь, пятнистая сыпь, пятнисто-папулезная сыпь, папулезная сыпь, зудящая сыпь, повреждения кожи

- боль в спине*, боль в конечностях*, мышечный спазм, мышечная слабость, боль в шее

- дегидратация*, гипергликемия*, гипертриглицеридемия, гиперурикемия

- поллакиурия, эректильная дисфункция

- гастроэнтерит*, пневмония*, стафилококковая инфекция*, кандидамикоз, инфекции уха, грибковые инфекции кожи, назофарингит, онихомикоз, фарингит, инфекции дыхательных путей, ринит, кожные инфекции, инфекции мочевыводящих путей

- геморрагический диатез, лимфаденопатия, лимфопения

- гипокалиемия*¸ нарушение аппетита, сахарный диабет, подагра, гиперкальциемия

- агрессия*, гомицидальные идеи*, паника*, паранойя*, злоупотребление алкоголем или наркотическими веществами*, суицидальное мышление*, аномальное поведение, гневливость, апатия, спутанность сознания, изменения ментального статуса, беспокойство, периферическая невропатия*, когнитивные нарушения, гиперестезия, летаргия, потеря сознания, снижение умственной деятельности, невралгия, предобморочное состояние

- ишемия сетчатки*, ретинопатия*, неприятные ощущения в глазу, кровоизлияние в конъюнктиву, конъюнктивит, боль в глазах, зуд в глазах, отечность глаз, отек век, усиленное слезотечение, покраснение глаз, светобоязнь

- тугоухость*, дискомфорт в ухе, нарушение слуха

- тахикардия*, аритмия, сердечно-сосудистые нарушения

- тромбоз глубоких вен*, приливы крови, бледность, зябкость конечностей

- боль в плевральной области*, эмболия легочной артерии*, сухость гортани, дисфония, увеличение выделения слизи в верхних дыхательных путях, образование волдырей во рту и глотке

- боль в нижней части живота*, гастрит*, панкреатит*, анальный зуд, колит, дисфагия, обесцвечивание каловых масс, усиление перистальтики, кровоточивость и болезненность десен, гингивит, глоссит, сухость губ, боль при глотании, гиперсаливация, чувствительность зубов, изменение цвета языка, образование язвы на языке, прокталгия, кровотечение из прямой кишки

- светочувствительность, кожные изъязвления, крапивница

- боль в грудной клетке*, артрит, боль в костях, опухание сустава, мышечно-скелетная боль

- аменорея, меноррагия, метроррагия

- необычные ощущения, нарушение процессов заживления, боль в груди не кардиального происхождения

- шум в сердце, повышение частоты сердечных сокращения

- эпиглоттит*, средний отит, сепсис

- новообразования щитовидной железы (узловой зоб)

- саркоидоз*, порфирия неострая

- биполярное расстройство*, завершенный суицид*, попытка суицида*, слуховые галлюцинации, зрительные галлюцинации, психиатрическая декомпенсация

- церебральная ишемия*, энцефалопатия

- отек диска зрительного нерва

- острый инфаркт миокарда*, мерцание предсердий*, ишемическая болезнь сердца*, перикардит*, перикардиальный выпот

- плевральный фиброз*, ортопноэ, дыхательная недостаточность

- нарушение функции поджелудочной железы, холецистит*

* Побочные реакции могут быть серьезными, согласно данным, полученным в ходе клинических исследований.

Так как Виктрелис назначается с пегинтерфероном альфа и рибавирином, пожалуйста, ознакомьтесь также с инструкциями по применению этих препаратов.

отдельных побочных реакций

Анемия наблюдалась у 49% пациентов, получавших лечение комбинацией Виктрелиса с PegIFN + RBV. в сравнении с 29% пациентов, получавших лечение только PegIFN + RBV. Применение Виктрелиса приводило к дополнительному снижению уровня гемоглобина приблизительно на 1 г/дл. Среднее значение снижения показателей гемоглобина от исходных значений было выше у пациентов, ранее получавших лечение, по сравнению с пациентами, никогда не получавшими до этого лечения. Изменение дозы PegIFN или RBV вследствие анемии/гемолитической анемии было необходимым в два раза чаще у пациентов, получавших лечение комбинацией Виктрелиса с PegIFN+RBV (26%) по сравнению с пациентами, получавшими лечение только PegIFN+RBV (13%).

Количество пациентов со сниженным количеством нейтрофилов было выше в группах пациентов, получавших лечение, включавшее Виктрелис, по сравнению с пациентами, получавшими только PegIFN+RB V. Количество пациентов с нейтропенией 3-4 степени (количество нейтрофилов <0.75 x 10 9 /л) было выше в группах, получавших лечение боцепревиром (29%), чем среди пациентов, получавших лечение плацебо (17%), в комбинации с PegIFN+RBV. Количество нейтрофилов <0.5 x 10 9 /л (4 степень нейтропении) было у 7% пациентов, получавших комбинацию Виктрелиса с PegIFN+RBV, в сравнении с 4% пациентов, получавших лечение только PegIFN+RBV.

Количество тромбоцитов было сниженным у пациентов из группы лечения Виктрелисом (3%) по сравнению с пациентами, получавшими лечение только PegIFN+RBV (1%). В обеих группах пациенты с циррозом печени имели более высокий риск развития тромбоцитопении 3-4 степени по сравнению с пациентами без цирроза печени.

Другие лабораторные показатели

Добавление Виктрелиса к пегинтерферону альфа-2b и рибавирину ассоциировалось с увеличением количества случаев повышения уровня мочевой кислоты, триглицеридов и холестерина, в сравнении с лечением только PegIFN+RBV.

Результаты постмаркетингового применения:

- нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта: изъязвления слизистой ротовой полости, стоматит

- аллергические реакции: отек Квинке, крапивница, лекарственная сыпь с эозинофилией и системными симптомами, эксфолиативная сыпь, эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона, токсические поражения кожи, токсикодермия

- инфекции и инвазии: пневмония, сепсис

- нарушения со стороны крови и лимфатической системы. агранулоцитоз, панцитопения

Виктрелис в комбинации с пегинтерфероном альфа и рибавирином

- повышенная чувствительность к активному или вспомогательным компонентам препарата

- одновременное применение с препаратами, клиренс которых зависит от CYP3A4/5 и повышенные плазменные концентрации которых ассоциированы с серьезными и/или опасными для жизни побочными реакциями - перорально применяемые мидазолам и триазолам, амиодарон, астемизол, бепридил, пимозид, пропафенон, хинидин, симвастатин, ловастатин, альфузозин, доксазозин, силодозин, тамсулозин, люмефантрин, халофантрин, ингибиторы тирозинкиназы и производные спорыньи (дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин, метилэргоновин); с мощными индукторами CYP3A4 (рифампицин, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин)

- наследственная непереносимость галактозы, дефицит фермента лактазы Лаппа, мальабсорбция глюкозы-галактозы

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- беременность и детородный возраст без контрацепции

- противопоказания по применению пегинтерферона альфа и рибавирина

Боцепревир является сильным ингибитором CYP3A4/5. Препараты, метаболизирующиеся преимущественно посредством CYP3A4/5, могут иметь повышенную экспозицию при применении с боцепревиром, который может усиливать или пролонгировать их терапевтические и побочные реакции (таблица 2). Боцепревир не ингибирует и не индуцирует другие ферменты цитохрома CYP 450.

Боцепревир является субстратом p -гликопротеина ( P - gp ) и субстратом белка резистентности рака молочной железы ( BCRP ) invitro. Существует риск увеличения концентрации боцепревира при совместном применении ингибиторов P - gp и BCRP. клинические проявления таких взаимодействий в настоящее время неизвестны.

Клиническое исследование лекарственного взаимодействия с дигоксином показало, что боцепревир оказывает незначительное ингибирующее действие на p -гликопротеин в клинически значимых дозах (см. таблицу 3).

Боцепревир частично метаболизируется посредством CYP3A4/5. Одновременное применение боцепревира с препаратами, которые индуцируют CYP3A4/5, может повышать или снижать биодоступность боцепревира.

Боцепревир в комбинации с пегинтерфероном альфа и рибавирином противопоказан, когда назначается одновременно с препаратами, клиренс которых зависит от CYP3A4/5, и повышение концентраций которых в плазме крови ассоциировано с серьезными и угрожающими жизни побочными реакциями. К таким препаратам относятся перорально применяемые мидазолам и триазолам, амиодоран, астемизол, бепридил, пимозид, пропафенон, хинидин, симвастатин, ловастатин, афлусозин, доксасозин, силидозин, тамсулозин, люмефантрин, халофантрин, ингибиторы тирозинкиназы, и производные алкалоидов спорыньи (дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин, метилэргоновин).

Боцепревир преимущественно метаболизируется посредством альдокеторедуктазы (АКР). В исследованиях по изучению взаимодействия лекарственных средств, проводимых с ингибиторами АКР дифлунисалом и ибупрофеном, биодоступность боцепревира не увеличивалась до клинически значащих величин. Боцепревир можно назначать одновременно с ингибиторами АКР.

Одновременное применение боцепревира с рифампицином или противосудорожными препаратами (такими как фенитоин, фенобарбитал или карбамазепин) может значительно снижать биодоступность боцепревира в плазме крови. Поскольку сведений о данном взаимодействии нет, комбинированное применение боцепревира с этими препаратами не рекомендовано.

Следует соблюдать меры предосторожности при назначении препаратов, удлиняющих интервал QT, таких как амиодарон, хинидин, метадон, пентамидин и некоторые нейролептики.

Таблица 3. Данные о фармакокинетическом взаимодействии

Препараты по терапевтическому действию

Дроспиренон AUC ↑ 99%

дроспиренон C_max ↑ 57%

этинилэстрадиол AUC ↓ 24%

этинилэстрадиол C_max ↔ (дроспиренон - ингибирование CYP3A4/5)

Следует соблюдать меры предосторожности у пациентов с состояниями, предрасполагающими к развитию гиперкалиемии, или у пациентов, применяющих калийсберегающие диуретики. Для этих пациентов следует рассмотреть альтернативные варианты контрацептивов.

Норэтиндрон § /этинилэстрадиол:

(норэтиндрон 1 мг в сутки + этинилэстрадиол 0.035 мг в день + боцепревир 800 мг три раза в сутки)

Норэтиндрон AUC_0-24h ↓ 4%

норэтиндрон C_max ↓ 17%

этинилэстрадиол AUC_0-24h ↓ 26%

этинилэстрадиол C_max ↓ 21%

Концентрации этинилэстрадиола снижались в присутствии боцепревира. Уровни прогестерона, лютеинизирующего и фолликулостимулирующего гормона свидетельствуют о подавлении овуляции во время одновременного применения 0.035 мг этинилэстрадиола/норэтиндрона 1мг и боцепревира.

Совместное применение боцепревира с комбинированными оральными контрацептивами, содержащими этинилэстрадиол и норэтиндрон не менее 1 мг, вероятно не снижает контрацептивный эффект.

Эффективность более низко дозированных контрацептивов на основе норэтиндрона и других гормональных контрацептивов при сочетании с боцепревиром не известна.

При применении эстрогенов с целью гормонзаместительной терапии следует тщательно контролировать признаки дефицита эстрогенов.

ингибиторы протонового насоса

Перед началом терапии Виктрелисом следует ознакомиться с инструкциями по медицинскому применению пегинтерферона альфа и рибавирина и с правилами по проведению лабораторных тестов до начала терапии, во время самой терапии и после окончания лечения: полный анализ крови с определением показателей лейкоцитов, биохимических параметров, включая определение показателей функции печени, тиреоидного статуса и теста на беременность. Уровень РНК-ВГС следует определять на 8, 12 и 24 неделях терапии и по показаниям.

Сообщалось о возникновении анемии на 4 неделе лечения PegIFN + RBV. Добавление Виктрелиса к PegIFN + RBV сопровождалось дополнительным снижением концентрации гемоглобина приблизительно на 1 г/дл к 8 неделе лечения по сравнению со стандартным лечением. В ходе клинических исследований случаи выраженной анемии со c нижением уровня гемоглобина ниже 10 г/дл наблюдались, в среднем, на 71 день (в диапазоне 15-337 дней) от начала терапии комбинацией Виктрелис+ PegIFN + RBV. при лечении комбинацией PegIFN + RBV такие же показатели были зафиксированы на 71 день (в диапазоне 8-337 дней). Следует оценивать клинический анализ крови (с развернутой лейкоцитарной формулой) перед началом курса лечения, на 2, 4, 8, 12 неделях лечения, затем, тщательно контролировать в течение курса лечения в зависимости от клинических показаний. Если уровень гемоглобина снижается до <10 г/дл (или <6.2 ммоль/л), необходимо начать лечение анемии (см. инструкцию по медицинскому применению рибавирина для получения дополнительной информации о снижении дозы и/или временного прекращения применения или отмены рибавирина и/или применению эритропоэтина (эпоэтин альфа)). При выраженной анемии, требующей отмены рибавирина, следует также отменить пегинтерферон альфа и Виктрелис.

При возникновении анемии в ходе лечения, предпочтительной тактикой лечения является снижение дозы рибавирина.

Применение эритропоэтина ассоциировано с более высоким риском возникновения тромбоэмболий, включая легочную эмболию, острый инфаркт миокарда, инсульт, тромбоз глубоких вен, в сравнении со снижением дозы рибавирина.

Добавление Виктрелиса к PegIFN + RBV может привести к повышению частоты нейтропении у больных и развитию нейтропении 3-4 степени по сравнению с применением только PegIFN + RBV.

Отмечена тенденция к большей частоте возникновения тяжелых или угрожающих жизни инфекций в группах пациентов, получающих Виктрелис, чем в группе контроля. Поэтому количество нейтрофилов следует определять перед началом курса лечения, на 2, 4, 8 и 12 неделе лечения. Рекомендуется профилактика и немедленное лечение инфекций. При снижении количества нейтрофилов может потребоваться снижение дозы пегинтерферона или прерывание терапии. При вынужденной отмене пегинтерферона также следует отменить Виктрелис.

Другие гематологические реакции

Случаи панцитопении встречались у пациентов при комбинированном лечении Виктрелисом, пегинтерфероном альфа и рибавирином в постмаркетинговый период. Следует оценивать клинический анализ крови (с развернутой лейкоцитарной формулой) перед началом курса лечения, на 2, 4, 8, 12 неделях лечения, затем, тщательно контролировать в течение курса лечения в зависимости от клинических показаний.

Безопасность и эффективность применения Виктрелиса в комбинации с PegINT + RBV у пациентов с декомпенсированным циррозом печени не изучались.

В опубликованных наблюдательных исследованиях, проводившихся с участием 205 пациентов с компенсированным циррозом печени, получавших лечение Виктрелисом или телапревиром в комбинации с PegI F N+RBV, количество тромбоцитов <100 000/мм 3 и уровень альбуминов в сыворотке крови <35 г/л были исходными прогностическими характеристиками относительно летального исхода или серьезных осложнений (тяжелая форма инфекции или декомпенсация функции печени) в ходе лечения. При добавлении Виктрелиса к терапии вирусологический ответ (не обнаружение РНК - ВГС в плазме крови) был достигнут у 37.6% и 54.6% пациентов на 8 и 12 неделях, соответственно. На 16 неделе терапии вирусологический ответ был значительно выше у пациентов с рецидивом (69%), по сравнению с пациентами, имевшими частичный ответ (50%) или не ответившими на предыдущее лечение (22.2%). Потенциальные риски и преимущества применения Виктрелиса в комбинации с PegI F N+RBV следует тщательно проанализировать перед началом терапии у пациентов с компенсированным циррозом печени, у которых исходное количество тромбоцитов составляет <100 000/мм 3 и уровень альбуминов в сыворотке крови <35 г/л. Если лечение начато, необходимо обязательно проводить тщательный мониторинг относительно признаков инфекции и ухудшения функции печени.

Серьезные, острые реакции гиперчувствительности (например, крапивница, отек Квинке) были обнаружены во время комбинированной терапии Виктрелиса с PegIFN+RBV. При возникновении таких реакций, комбинированная терапия должна быть немедленно прекращена, пациенту может потребоваться соответствующая медицинская помощь.

Комбинированное применение с пегинтерфероном альфа-2a по сравнению с альфа-2b. К омбинированное применение Виктрелиса с пегинтерфероном альфа-2 b и RBV ассоциировано с меньшей частотой возникновения нейтропении (включая нейтропению 4 степени) и с меньшей частотой развития инфекционных осложнений в сравнении с комбинированным применением Виктрелиса с пегинтерфероном альфа-2a и RBV.

Препараты, содержащие дроспиренон

Следует соблюдать меры предосторожности у пациентов, применяющих дроспиренон-содержащие препараты, при наличии состояний, предрасполагающих к развитию гиперкалиемии, или у пациентов, применяющих калийсберегающие диуретики. Следует рассмотреть вопрос о применении альтернативных контрацептивов.

Монотерапия, воздействующая на протеазу вируса гепатита С

Основываясь на результатах клинических исследований, Виктрелис нельзя применять в качестве монотерапии вследствие высокой вероятности повышения резистентности без проведения комбинированного антивирусного лечения гепатита С.

Неизвестно, какой эффект окажет применение Виктрелиса на активность впоследствии назначенных ингибиторов протеаз ВГС, включая повторное применение Виктрелиса.

Применение у пациентов с сопутствующей ВИЧ-инфекцией

Безопасность и эффективность применения Виктрелиса в качестве монотерапии или в комбинации с PegIFN+RBV для лечения ХВГС, вызванного вирусом генотипа 1, у пациентов, ко-инфицированных ВИЧ, не установлены. Клинические исследования продолжаются.

Применение у пациентов с сопутствующей инфекцией вируса гепатита В (ВГВ)

Не изучались безопасность и эффективность применения Виктрелиса в качестве монотерапии или в комбинации с PegIFN+RBV для лечения ХВГС, вызванного вирусом генотипа 1, у пациентов, одновременно инфицированных вирусом гепатита В.

Применение у пациентов после пересадки органа

Не изучались безопасность и эффективность применения Виктрелиса в качестве монотерапии или в комбинации с PegIFN + RBV для лечения ХВГС, вызванного вирусом генотипа 1, у пациентов после пересадки печени или другого органа.

Применение у пациентов с генотипом ВГС, отличным от генотипа 1

Безопасность и эффективность применения Виктрелиса в качестве монотерапии или в комбинации с PegIFN + RBV для лечения ХВГС, вызванного вирусом других генотипов, не установлены.

Применение у пациентов с неэффективным предшествующим лечением ингибиторами протеазы ВГС

Не изучались безопасность и эффективность применения Виктрелиса в качестве монотерапии или в комбинации с PegIFN + RBV для лечения ХВГС, вызванного вирусом генотипа 1, у пациентов с неэффективным предшествующим лечением Виктрелисом или другими ингибиторами протеаз ВГС.

Имеющиеся данные подтверждают необходимость соблюдения мер предосторожности в отношении пациентов с повышенным риском удлинения интервала QT (врожденный удлинный интервал QT, гипокалиемия).

Наследственная непереносимость лактозы

Применение Виктрелиса противопоказано лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента лактазы Лаппа, мальабсорбцией глюкозы-галактозы.

Беременность ифертильность

Виктрелис противопоказан беременным женщинам из-за отсутствия данных по применению в этой группе. Следует избегать беременности при проведении комбинированной терапии. как у пациентов, так и у партнеров. Пациенткам рекомендуется избегать беременности в течение 4 месяцев после окончания терапии, партнершам пациентов рекомендуется избегать беременности в течение 7 месяцев после окончания лечения. Смотрите инструкции по PegIFN + RBV для дополнительной информации.

В настоящее время нет данных по влиянию Виктрелиса на фертильность.

Неизвестно, выделяется ли боцепревир с грудным молоком, поэтому нельзя исключить негативное влияние на новорожденных детей. Должно быть принято решение либо о прекращении грудного вскармливания, либо о прекращении лечения Виктрелисом, оценив соотношение польза/риск.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами

Из-за возможности появления утомляемости, головокружения, возможности колебания кровяного давления, обмороков, и появления затуманенного зрения на фоне комбинированной терапии Виктрелисом, пегинтерфероном альфа и рибавирином не рекомендуется управлять автомобилем или сложной техникой.

Повышение суточной дозы до 3600 мг в течение 5 дней не приводило к появлению неблагоприятных симптомов.

Лечение: специфического антидота при передозировке Виктрелисом нет. Лечение передозировки Виктрелиса должно состоять из общих поддерживающих мероприятий, включающих контроль основных показателей жизнедеятельности организма и наблюдение за клиническим состоянием пациента.

По 12 капсул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 7 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку.

По 4 картонные пачки упаковывают в коробку прямоугольной формы с маркировкой на государственном и русском языках. Мега упаковка содержит 336 (4 картонные коробки по 84) капсул.

Хранить при температуре от 2 °С до 8 °С.

Возможно хранение при температуре ниже 30 °С в течение 3 месяцев в оригинальной контурной ячейковой упаковке.

Хранить в недоступном для детей месте.

Капсулалар, 200 мг

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат– 200 мг боцепревир,

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, лактоза моногидраты, желатинделген крахмал, натрий кроскармеллозасы, натрий лаурилсульфаты, магний стеараты;

капсула қақпақшасының құрамы. темірдің (III) қызыл тотығы (Е 172), темірдің (III) сары тотығы (Е 172), титанның қостотығы (Е 171), желатин;

капсулакорпусының құрамы. темірдің (III) сары тотығы (Е 172), титанның қостотығы (Е 171), желатин;

Капсулаларға жазулар түсіруге арналған фармацевтикалық сиялар(қызылSB-1100)құрамы: шеллак, сусыз этанол, 2-пропанол, бутанол, пропиленгликоль, концентрацияланған аммиак ерітіндісі, темірдің (III) қызыл тотығы (Е 172).

№0 өлшемді мөлдір емес сарғыш-қоңыр қақпақшасы және ақ дерліктен ашық-сары түске дейінгі мөлдір емес корпусы бар қатты желатинді капсулалар. Капсуланың қақпақшасында қызыл сиямен «» логотипі, корпусында - қызыл сиямен «314» сәйкестендіру коды түсірілген.

Капсуланың ішінде – ақтан ақ дерлік түске дейінгі ұнтақ.

Вирусқа қарсы жүйелі қолдануға арналған препараттар. Вирусқа қарсы тікелей әсер ететін препараттар. Протеиназа тежегіштері. Боцепревир.

АТХ коды J05AE12

Ішке қабылдағаннан кейін боцепревир ең жоғары концентрациясына жететін орташа уақыт (T_max ) 2 сағат құрайды. Негізінен, 800 мг және 1200 мг дозалардағы боцепревирдің «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы (АUC), ең жоғары концентрациясы (C_max ) және ең төменгі концентрациясы (C_min ) аз дәрежеде дозаға пропорционал ұлғайған, бұдан боцепревирдің жоғарырақ дозалары тұсында сіңірілуінің төмендеуі болжанады. Препараттың жинақталуы тым аз, фармакокинетикалық тепе-теңдігіне препарат тәулігіне 3 рет қабылданғанда шамамен бір күннен соң жетеді.

Тәулігіне 3 рет 800 мг дозада боцепревир алған дені сау еріктілерде фармакокинетикалық көрсеткіштерінің экспозициясы мынадай болды: AUC(τ) 6 147 нг×сағ./мл, C_max 1 913 нг/мл және C_min 90 нг/мл құрады. Дені сау тұлғаларда және С гепатиті вирусын жұқтырған емделушілерде фармакокинетикалық көрсеткіштері ұқсас болды. Боцепревирдің абсолютті биожетімділігі зерттелмеген.

Ішу арқылы қабылдағанда сіңірілуіне тамақтанудың ықпалы

Боцепревир тамақтану кезінде қабылдану керек. Препаратты ас ішу кезінде қолданғанда, аш қарынға қолданумен салыстырғанда, тәулігіне 3 рет 800 мг дозаланған боцепревир экспозициясы 60% ұлғаяды. Боцепревир биожетімділігі тамақтану сипатына (мысалы, май мөлшері көп немесе май мөлшері аз тағам) және препараттың ас ішуге дейін 5 минут бұрын, ас ішу кезінде немесе тікелей ас ішуден кейін қабылдануына байланысты емес.

Тепе-тең жағдайда боцепревирдің орташа болжамды таралу көлемі 772 л құрайды. Боцепревир 800 мг дозада бір рет қабылданғаннан кейін қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы адамда шамамен 75% құрайды. Боцепревир қан плазмасында тез өзгеретін шамамен тең арақатынастағы екі диастереоизомер қоспасы ретінде қолданылады. Тепе-тең жағдайда осы екі диастереоизомер экспозициясы көрсеткіштерінің арақатынасы шамамен 2:1 құрап, фармакологиялық тұрғыда белсенді диастереоизомер басым болады.

Іn vitro зерттеулері боцепревирдің көбінесе альдокеторедуктаза (АКР) арқылы С гепатиті вирусына қатысты белсенді емес кетон-редукцияланған метаболиттерге дейін метаболизденетінін көрсетеді. Бір рет ішу арқылы 14 C таңбаланған 800 мг боцепревир қабылдағаннан кейін айналымда ең көп таралған метаболит боцепревирден шамамен 4 есе ауқымды орташа экспозициясы бар кетон-редукцияланған метаболиттердің диастереоизомер қоспасы болды. Аз дәрежеде боцепревир CYP3A4/5 арқылы тотығу метаболизміне ұшырайды.

Боцепревирдің қан плазмасынан орташа жартылай шығарылу кезеңі (Т½) шамамен ¾ сағат құрайды. Орташа креатинин клиренсі шамамен 161 л/сағат құрайды. Бір рет ішу арқылы 14 C таңбаланған 800 мг боцепревир қабылдағаннан кейін шамамен 79% нәжіспен және 9% несеппен, тиісінше, радибелсенді көміртектің 8% нәжіспен және 3% несеппен бөлінеді. Деректер боцепревирдің көбінесе өтпен шығарылатынын көрсетеді.

Емделушілердің жекелеген топтары

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының тұрақты созылмалы бұзылуының әртүрлі дәрежесіндегі (ауырлығының жеңіл, орташа және ауыр дәрежесі) емделушілер қатысқан зерттеудегі фармакокинетикалық көрсеткіштерде клиникалық мәнді айырмашылықтар болмаған, препарат дозасын түзету қажет емес.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Терминалдық сатыдағы бүйрек аурулары бар емделушілердің және дені сау адамдардың фармакокинетикалық көрсеткіштерінде клиникалық елеулі ерекшеліктер байқалмаған. Боцепревир диализ жасау кезінде шығарылмайды. Осы емделушілерде және бүйрек функциясы кез келген дәрежеде бұзылған емделушілерде дозаны түзету қажет емес.

Жыныс тегіне байланысты клиникалық елеулі өзгешеліктер байқалмаған.

Боцепревир фармакокинетикалық көрсеткіштерінің қауымдық талдауы нәсілдік тектің препарат экспозициясына көріністі ықпал етпейтінін көрсетеді.

Боцепревир фармакокинетикалық көрсеткіштерінің қауымдық талдауы жас ерекшелігінің препарат экспозициясына көріністі ықпал етпейтінін көрсетеді.

Боцепревир – С гепатиті вирусының (CГВ) NS₃ ‑протеаза тежегіші. Боцепревир С гепатиті вирусын (CГВ) жұқтырған қожайын организм жасушаларында вирус репликациясын тежеп, (альфа)-кетоамидті функционалдық тобы арқылы белсенді NS₃ ‑протеаза орталығы - серинмен (Ser 139) ковалентті, бірақ қайтымды байланысады.

Боцепревирдің вирусқа қарсы белсенділігі С гепатиті вирусының 1а және 1b генотиптерінің репликациялық жүйе тестісінде және NS₃ протеазаның баяу байланысатын тежегіштерін биохимиялық талдау әдісімен анықталды. 72 сағаттық жасушалар өсіріндісінде 1b генотипінің әртүрлі репликондарына тән 50 (IC₅₀ ) және 90 (IC₉₀ ) боцепревирдің тежегіш концентрациясының мәндері, тиісінше, 200-600 нмоль және 400-900 нмоль шектерінде ауытқыды. Емдеу мерзімдеріне қатысты РНҚ жойылуы, көрінісі бойынша, бірінші дәрежелі мәнде болады. IC90 кезінде 72 сағат бойы емделу РНҚ репликондарында 1-log₁₀ төмендеуге әкеледі. Ұзаққа созылатын экспозициясы РНҚ деңгейлерінің 15-ші күнге қарай 2-log₁₀ төмендеуіне алып келеді. 1а генотипіне тән боцепревирдің IC₅₀ және IC₉₀ мәндері, тиісінше, 900 нмоль және 1400 нмоль құрады.

РНҚ репликоны 90% супрессиясын қамтамасыз еткен боцепревир мен интерферон альфа‑2b әртүрлі біріктірілімдерін бағалау әсер аддитивтілігін көрсетті; синергизм немесе антагонизміне дәлелдер болмаған.

Боцепревирге төзімділік биохимиялық тестілерде және репликациялық талдауларда зерттелді. Репликация тестілерінде боцепревир белсенділігі төзімділікпен астасқан негізгі амин қышқылды V36M, T54A, R155K, A156 және V170 нұсқаларында (RАV) төмендеген (2‑16 есе).

Боцепревирдің тиімділігінен айрылуы (>50 есе) амин қышқылдарының A156T және А156V төзімді типтерінде байқалды. Осыған ұқсас нәтижелер in vitro NS₃ биохимиялық зерттеулерінде алынды, төзімділікпен астасқан амин қышқылды V36M, T54A, T54S, V55A, R155K, A156 және V170A нұсқаларында боцепревир белсенділігінің төмендеуі (2-17 есе) байқалды. Боцепревирдің А156Т мутациясымен астасқан белсенділігін жоғалтуы > 50 есе жоғары болды. Төзімділікпен астасқан қосарлы амин қышқылды нұсқаларда төзімділіктің арту жиілігі төзімділікпен астасқан жекелеген амин қышқылды нұсқаларға тән төзімділіктің арту жиілігіне шамамен сәйкес болды.

Бұрын ем алмаған емделушілерде және төрт апта бойы пегинтерферон альфа-2b және рибавиринмен (PegIFN+RBV) алдыңғы алған емі тиімсіз болып, кейіннен тәулігіне үш рет 800 мг Виктрелис қабылдаған емделушілерде III фазаның екі зерттеуін талдағанда RАV емдеу курсы басталғаннан кейін емделушілердің жалпы санының 15%-да анықталды. Виктрелиспен ем алған және емдеу басталған соң орнықты вирусологиялық жауапқа жетпеген емделушілердегі 53% жағдайда RАV

анықталды. Ем басталғаннан кейін 1a генотипті вирустарын жұқтырған (> 25% емделушіде V36M (61%) және R155K (68%) типті RАV, ал 1b генотипті вирустарын жұқтырған емделушілерде T54A (42%), T54S (37%), A156S (26%) және V170A (32%) типті RАV жиі табылған.

Виктрелисті интерферонмен емге жауап берген (вирус жүктемесінің емделген 4 апта соңына қарай ≥1-log10 төмендеуі) емделушілерге қосқанда RAV 6% құрады, ал интерферонмен емге жауап бермеген (вирус жүктемесінің <1-log₁₀ төмендеуі) емделушілерде RAV деңгейі 41% болды.

Ең төмен RAV деңгейінің (31%) болуы орнықты вирусологиялық жауапқа (ОВЖ) жетумен байланысты болды, ал ең жоғары RAV деңгейі (69%) ем тиімсіздігімен байланысты болып, ол емделген 4 аптаның соңына қарай вирус жүктемесінің <1‑log₁₀ төмендеуімен анықталды.

Клиникалық зерттеулерде тек 7% емделушіде RAV деңгейлері емнің басталуына дейін анықталған. Жалпы, Виктрелистің пегинтерферон альфа-2b және рибавиринмен біріктірілімін алған емделушілердегі емге жауап пен бастапқы RAV деңгейінің арасында байқалымды астасу анықталмаған.

Алайда, кіріспе 4 апта бойы пегинтерферон альфа-2b/рибавиринмен емге жауабы төмен емделушілер арасында амин қышқылды V36M, T54S, V55A немесе R155K нұсқалары болғанда Виктрелис тиімділігінің төмендеуі байқалды. Осындай бастапқы нұсқалары бар және альфа-2b/рибавиринмен емге жауабы төмен емделушілер Виктрелиспен ем алған емделушілердің жалпы санынан шамамен 1% құрады.

ОВЖ жетпеген емделушілерде III фазадағы клиникалық зерттеулер деректерін талдауда емделушілердің осы тобында RAV бар екені анықталды. Емнен кейін 6-14 ай бойы бақылау кезінде емделушілердің көпшілігінде (68%-94%) RAV анықталған, әріқарай олардың деңгейі анықталу шегінен төмен болды.

Созылмалы С гепатитін (1 генотип) емдеуде Виктрелис тиімділігі бұрын ем алмаған немесе алдыңғы емдеу тиімсіз болған шамамен 1 500 ересек емделушіде бағаланды. Виктрелисті ағымдағы PegIFN+RBV стандартты емдеу сызбасына қосу орнықты вирусологиялық жауап көрсеткіштерін арттырды. Негізгі зерттеу деректерін біріктірген ретроспективті талдаулар негізінде дозалануы бойынша нұсқаулар даярланды.

- бұрын ем алмаған немесе PegIFN+RBV-мен біріктірілген ем құрамындағы алдыңғы PegIFN+RBV емі тиімсіз болған, бауырдың компенсацияланған зақымдануымен 18 жастан асқан ересек емделушілердегі 1 генотипті вирус туғызған созылмалы вирустық С гепатитінде (СВСГ)

Виктрелиспен емдеуді созылмалы С гепатитін емдеу тәжірибесі бар дәрігер тағайындауы және бақылауы тиіс.

Виктрелисті пегинтерферон альфамен және рибавиринмен (PegIFN+RBV) біріктіріп қолдану керек. Виктрелиспен емдеуді бастар алдында медицинада PegIFN+RBV қолдану

тармен танысу керек.

Егер қандай да бір себептермен пегинтерферон альфа мен рибавирин қабылдау үзіліп қалса, Виктрелисті де тоқтату керек.

Виктрелистің ұсынылатын дозасы тамақтану кезінде (негізгі ас ішу немесе жеңіл тіске басу кезінде) тәулігіне үш рет ішу арқылы 800 мг құрайды. Виктрелистің ең жоғары тәуліктік дозасы 2400 мг құрайды. Ас ішуден тыс қолдану ұтымды экспозиция жеткіліксіздігі салдарынан тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Бұрын ем алмаған немесе алдыңғы емдеу тиімсіз болған бауыр циррозы жоқ емделушілер

Дозалануы және емдеу ұзақтығының критерийлері бойынша нұсқаулар, сондай-ақ емдеуді тоқтату ережелері 1 кестеде келтірілген.

1 кесте. Бұрын ем алмаған немесе алдыңғы PegIFN+RBV емі тиімсіз болған бауыр циррозы жоқ емделушілерге ұсынылатын емдеу сызбалары және емдеуді тоқтату шарттары*.

Алдыңғы емдеу болмаса

*Емдеуді тоқтату шарттары

Мына жағдайларда үш препаратпен емдеуді тоқтату қажет:

- егер емдеудің 8 аптасында С гепатиті вирусы РНҚ деңгейі ≥1000 ХБ/мл болса

- егер емдеудің 12 аптасында СГВ РНҚ деңгейі ≥100 ХБ/мл болса

- егер емдеудің 24 аптасында РНҚ- СГВ анықталса.

** Клиникалық зерттеулерде қан плазмасындағы С гепатиті вирусы РНҚ деңгейі сезімталдықтың төменгі шегі 9.3 ХБ/мл және сандық анықтау шегі 25 ХБ/мл болатын Roche COBAS Taqman 2.0 тест көмегімен анықталды.

*** Осы емдеу сызбасын қолдану алдыңғы емдеу тиімсіз болған және вирусологиялық жауабы кешеуілдеген емделушілерде ғана зерттелді.

Бауыр циррозы бар және вирусологиялық жауабы жоқ барлық емделушілер

Ұсынылған емдеу ұзақтығы – 48 апта: PegIFN+RBV қосарлы емінің 4 аптасы, ал артынан PegIFN+RBV+ Виктрелис қолданылатын үштік емнің 44 аптасы. (1 кестедегі тоқтату ережелерімен танысыңыз).

Үштік ем сатысының ұзақтығы 32 аптадан кем болмауы тиіс. Виктрелис қолдану кезіндегі жағымсыз реакциялар (әсіресе, анемия) туындау қаупінің артатынын ескеріп, ем көтерімділігі нашар болған жағдайда, емдеу сызбасының түрлендірілген нұсқасын қарастыру – үштік емнің 32 апталық сатысын аяқтап, емдеу курсының 36 аптасында PegIFN+RBV+ Виктрелиспен үштік ем сызбасын PegIFN+RBV қосарлы сызбасымен алмастыру қажет.

Егер емделуші препарат қабылдауды өткізіп алса және келесі дозаны қабылдауға дейін 2 сағаттан аз қалса, өткізіп алған дозаны қабылдауға болмайды.

Егер емделуші препарат қабылдауды өткізіп алса және келесі дозаны қабылдауға дейін 2 сағаттан көп қалса, емделуші өткізіп алған дозасын еске түсірген бойда ас ішу кезінде қабылдап, препарат қабылдаудың қалыпты режимін жаңғыртқаны жөн.

Виктрелис дозасын азайту ұсынылмаған.

Егер емделушіде PegIFN және/немесе RBV қолданумен тығыз байланысты күрделі жағымсыз реакция пайда болса, PegIFN және/немесе RBV дозасын азайту керек. PegIFN және/немесе RBV дозасын азайту және/немесе тоқтату туралы қосымша ақпарат алу үшін PegIFN және RBV нұсқаулықтарымен танысып шығыңыз. Виктрелисті PegIFN+RBV-сыз қолдануға болмайды.

Емделушілердің жекелеген топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясы кез келген ауырлық дәрежесінде бұзылған емделушілерде Виктрелис дозасын түзету қажет емес.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауырының жеңіл, орташа және ауыр жеткіліксіздігі бар емделушілерге Виктрелис дозасын түзету қажет емес. Бауыр циррозы декомпенсацияланған емделушілерде Виктрелис қолдану зерттелмеген.

Виктрелисті 18 жасқа дейінгі балаларда қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Егде жастағы емделушілер

65 жастағы және одан асқан емделушілер қатысқан Виктрелис клиникалық зерттеулерінің деректері жеткіліксіз. Виктрелис фармакокинетикасының талдауында егде жастағылар мен жасырақ емделушілердегі айқын өзгешеліктер анықталмаған.

1 генотипті АИВ/CГВ ко-жұқтырған емделушілер

CГВ (1 генотип) және АИВ ко-жұқтырған емделушілер үшін Виктрелистің, сондай-ақ PegIFN және RBV-мен біріктірілген Виктрелистің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Антиретровирустық препараттармен дәрілік өзара әрекеттесулер жөніндегі ақпарат «

» бөлімінде берілген.

1 генотипті СГВ/В гепатиті вирусын (ВГВ) ко-жұқтырған емделушілер

1 генотипті CГВ және ВГВ ко-жұқтырған емделушілер үшін Виктрелистің, сондай-ақ PegIFN және RBV-мен біріктірілген Виктрелистің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

Ағзалары трансплантацияланған реципиенттер

1 генотипті CГВ жұқтырған және ағзалар трансплантациясы жасалған емделушілер үшін Виктрелистің, сондай-ақ PegIFN және RBV-мен біріктірілген Виктрелистің қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Емдеудітоқтатуережелері

Егер емдеудің 8 аптасында С гепатиті вирусының (СГВ-РНҚ) ≥1000 ХБ/мл РНҚ деңгейі анықталса, егер емдеудің 12 аптасында ≥100 ХБ/мл СГВ-РНҚ деңгейі анықталса, ал егер емдеудің 24 аптасында СГВ-РНҚ анықталуы жалғасса, ондай жағдайларда емді тоқтату керек.

Жағымсыз реакциялар олардың пайда болу жиілігіне қарай және анатомиялық-терапиялық топтарға сай жіктелген. Жиілігі былайша белгіленген: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100, < 1/10); жиі емес (≥ 1/1 000, < 1/100); сирек (≥ 1/10 000, < 1/1 000); белгісіз (постмаркетингтік кезеңде анықталған жағымсыз әсерлерге тән жиілігін анықтау мүмкін емес).

- астения*, қалтырау, әлсіздік*, пирексия*, тұмау тәрізді синдром

- тәбеттің төмендеуі*, дене салмағының кемуі

- мазасыздық*, депрессия*, ұйқысыздық, ашушаңдық, бас айналу*, бас ауыру*

- ауыздың кеберсуі, дисгевзия, жүрек айну*, құсу*, диарея*

- алопеция, терінің құрғауы, қышыну, бөртпе

- ауыз қуысы шырышының микозы, қарапайым герпес, тұмау, бронхит*, синусит, целлюлит*

- гипестезия*, парестезия*, естен тану*, амнезия, зейіннің бұзылуы, есте сақтаудың нашарлауы, бас сақинасы, паросмия, тремор, вертиго, аффективті құбылу, ажитация, либидоның бұзылуы, көңіл-күйдің өзгеруі, ұйқының бұзылуы

- пальпитация, артериялық гипотензия*, артериялық гипертензия

- көздің құрғауы, ретинальді экссудаттар, анық көрмеу және көру өткірлігінің төмендеуі

- мұрыннан қан кету, мұрынның бітелуі, орофарингеальді ауыру, тыныс жолдарында шырыштың шоғырлануы, мұрынның қосалқы қойнауларында шырыштың жиналуы, ысқырып дем алу

- кеуде қуысы аумағының жайсыздануы мен ауыруы*, дімкәстану*, дене температурасының өзгеруін сезіну, шырышты қабаттардың құрғауы, ауыру

- іштің ауыруы*, эпигастральді аумақтағы ауыру*, іш қату*, гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы*, геморрой*, абдоминальді жайсыздық, іштің кебуі, аноректальді жайсыздық, афтозды стоматит, хейлит, диспепсия, метеоризм, глоссалгия, ойық жаралы стоматит, ауыздың ауыруы, стоматит, тіс тарапынан бұзылулар

- дерматит, экзема, эритема, гипергидроз, түнгі тершеңдік, шеткергі ісіну, псориаз, эритематозды бөртпе, таңдақты бөртпе, таңдақты-папулезді бөртпе, папулезді бөртпе, қышытатын бөртпе, терінің зақымдануы

- арқаның ауыруы*, аяқ-қолдың ауыруы*, бұлшықет түйілуі, бұлшықет әлсіздігі, мойынның ауыруы

- дегидратация*, гипергликемия*, гипертриглицеридемия, гиперурикемия

- поллакиурия, эректильді дисфункция

- гастроэнтерит*, пневмония*, стафилококк жұқпасы*, кандидамикоз, құлақ жұқпалары, терінің зеңді жұқпалары, назофарингит, онихомикоз, фарингит, тыныс жолдарының жұқпалары, ринит, тері жұқпалары, несеп шығару жолдарының жұқпалары

- геморрагиялық диатез, лимфаденопатия, лимфопения

- гипокалиемия*¸ тәбеттің бұзылуы, қант диабеті, подагра, гиперкальциемия

- озбырлық*, гомицидальді идеялар*, паника*, паранойя*, алкогольді немесе есірткілік заттарды шамадан тыс тұтыну*, суицидтік ойлау*, аномальді мінез-құлық, ызақорлық, апатия, сананың шатасуы, ментальді статус өзгерісі, мазасыздық, шеткергі невропатия*, когнитивті бұзылулар, гиперестезия, летаргия, естен айрылу, ақыл-ой қызметінің төмендеуі, невралгия, естен тану алдындағы ахуал

- торқабық ишемиясы*, ретинопатия*, көздегі жағымсыздықты сезіну, конъюнктиваға қан құйылу, конъюнктивит, көздің ауыруы, көздің қышынуы, көздің ісінуі, қабақтың ісінуі, көз жасының көп ағуы, көздің қызаруы, жарықтан қорқу

- нашар есту*, құлақтың жайсыздануы, естудің бұзылуы

- тахикардия*, аритмия, жүрек-қантамыр бұзылулары

- тереңдегі көктамырлар тромбозы*, қан кернеулер, бозару, аяқ-қолдың тоңазуы

- плевра аумағының ауыруы*, өкпе артериясының эмболиясы *, көмейдің құрғауы, дисфония, жоғарғы тыныс жолдарынан шырыштардың көп бөлінуі, ауыз және жұтқыншақта күлдіреуіктердің түзілуі

- іштің төменгі бөлігінің ауыруы*, гастрит*, панкреатит*, анустық қышыну, колит, дисфагия, нәжістің түссізденуі, перистальтиканың күшеюі, қызыл иектер қанағыштығы мен ауырсынуы, гингивит, глоссит, еріннің құрғауы, жұтынған кездегі ауыру, гиперсаливация, тістің сезімталдығы, тіл түсінің өзгеруі, тілде ойық жараның түзілуі, прокталгия, тік ішектен қан кету

- жарыққа сезімталдық, терінің ойық жаралануы, есекжем

- кеуде қуысының ауыруы*, артрит, сүйектердің ауыруы, буынның ісіп кетуі, қаңқа-бұлшықет ауыруы

- аменорея, меноррагия, метроррагия

- әдеттен тыс түйсіктер, жазылу үдерістерінің бұзылуы, кардиальді емес текте кеуденің ауыруы

- жүректегі шу, жүректің жиырылу жиілігінің жоғарылауы

- эпиглоттит*, ортаңғы отит, сепсис

- қалқанша бездің жаңа түзілімдері (түйінді зоб)

- саркоидоз*, жедел емес порфирия

- биполярлы бұзылыс*, аяқталған суицид*, суицид әрекеті*, есту арқылы елестеулер, көру арқылы елестеулер, психиатриялық декомпенсация

- церебральді ишемия*, энцефалопатия

- көру жүйкесі дискісінің ісінуі

- жедел миокард инфарктісі*, жүрекшелердің жыпылықтауы*, жүректің ишемиялық ауруы*, перикардит*, перикардиальді жалқық

- плевралық фиброз*, ортопноэ, тыныс алу жеткіліксіздігі

- ұйқы безі функциясының бұзылуы, холецистит*

* Клиникалық зерттеулер барысында алынған деректерге сай, жағымсыз реакциялар күрделі болуы мүмкін.

Виктрелис пегинтерферон альфамен және рибавиринмен тағайындалатындықтан осы препараттарды қолдану

тармен де танысып шығуыңызды өтінеміз.

Жекелеген жағымсызреакциялар сипаттамасы

Анемия тек PegIFN+RBV емін алған 29% емделушімен салыстырғанда, PegIFN+RBV-мен Виктрелис біріктірілімен емделген 49% емделушіде байқалды. Виктрелис қолдану гемоглобин деңгейінің шамамен 1 г/дл қосымша төмендеуіне алып келді. Бұрын ем алған емделушілерде гемоглобин көрсеткіштерінің орташа төмендеу мәні, осыған дейін ешқашан ем алмаған емделушілермен салыстырғанда, бастапқы мәндерінен жоғары болды. Анемия/гемолитикалық анемия салдарынан PegIFN немесе RBV дозасын өзгерту, тек PegIFN+RBV-мен ем алған емделушілермен салыстырғанда (13%), PegIFN+RBV-мен Виктрелис біріктірілімімен емделген емделушілерде екі есе (26%) жиірек қажет болды.

Тек PegIFN+RBV алған емделушілермен салыстырғанда, Виктрелис қамтылатын ем алған емделушілер топтарында нейтрофильдер мөлшері төмендеген емделушілер саны көп болды. 3‑4 дәрежелі нейтропениясы бар емделушілер саны PegIFN+RBV-мен біріктірілген плацебомен ем алған емделушілер арасындағыдан (17%) боцепревирмен емделген топтарда (29%) жоғары (нейтрофильдер мөлшері <0.75 x 10 9 /л) болды. PegIFN+RBV-мен Виктрелис біріктірілімін алған 7% емделушіде, тек PegIFN+RBV-мен емделген 4% емделушімен салыстырғанда, нейтрофильдер саны <0.5 x 10 9 /л (4 дәрежелі нейтропения) болды.

Виктрелиспен емделген топтағы емделушілерде (3%), тек PegIFN+RBV-мен ем алған емделушілермен (1%) салыстырғанда, тромбоциттер саны төмен болды. Бауыр циррозы бар емделушілердің екі тобында да, бауыр циррозы жоқ емделушілермен салыстырғанда, 3-4 дәрежелі тромбоцитопенияның даму қаупі аса жоғары болды.

Басқа зертханалық көрсеткіштер

Виктрелисті пегинтерферон альфа‑2b мен рибавиринге қосу, тек PegIFN+RBV емімен салыстырғанда, несеп қышқылы, триглицеридтер мен холестерин деңгейі жоғарылаған жағдайлар санының көбеюімен астасқан.

Постмаркетингтік қолдану нәтижелері:

- асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар: ауыз қуысы шырышының ойық жаралануы, стоматит

- аллергиялық реакциялар: Квинке ісінуі, есекжем, эозинофилиясы мен жүйелі симптомдары бар дәрілік бөртпе, эксфолиативті бөртпе, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы, терінің уытты зақымданулары, токсикодермия

- жұқпалар және инвазиялар: пневмония, сепсис

- қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар: агранулоцитоз, панцитопения, тромбоцитопения

Пегинтерферон альфамен және рибавиринмен біріктірілген Виктрелис

- препараттың белсенді немесе қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық

- клиренсі CYP3A4/5-ке тәуелді және плазмалық концентрацияларының жоғарылауы күрделі және/немесе өмірге қауіпті жағымсыз реакциялармен астасатын препараттармен - ішу арқылы қолданылатын мидазолам мен триазолам, амиодарон, астемизол, бепридил, пимозид, пропафенон, хинидин, симвастатин, ловастатин, альфузозин, доксазозин, силодозин, тамсулозин, люмефантрин, халофантрин, тирозинкиназа тежегіштері және қастауыш туындыларымен (дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин, метилэргоновин); CYP3A4 қуатты индукторларымен (рифампицин, карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин) бір мезгілде қолдану

- тұқым қуалайтын лактоза, галактоза көтере алмаушылық, Лапп лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

- 18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдерге

- жүктілік және контрацепциясыз бала туу жасы

- пегинтерферон альфа және рибавирин қолдануға қарсы көрсетілімдер

Боцепревир – күшті CYP3A4/5 тежегіші. Көбінесе CYP3A4/5 арқылы метаболизденетін препараттар олардың емдік және жағымсыз реакцияларын күшейтетін немесе ұзартатын боцепревирмен қолданғанда жоғары экспозицияға ие болуы мүмкін (2 кесте). Боцепревир CYP450 цитохромының басқа ферменттерін тежемейді және индукцияламайды.

Боцепревир in vitro p-гликопротеин (P-gp) субстраты және сүт безі обырына төзімділік ақуызының (BCRP) субстраты болып табылады. P-gp және BCRP тежегіштерін бірге қолданғанда боцепревир концентрациясының жоғарылау қаупі бар, қазіргі уақытта осындай өзара әрекеттесулердің клиникалық көріністері белгісіз.

Дигоксинмен дәрілік өзара әрекеттесуін клиникалық зерттеу боцепревир клиникалық мәнді дозалардағы p-гликопротеинге болымсыз тежеу әсерін көрсетеді (3 кестені қараңыз).

Боцепревир ішінара CYP3A4/5 арқылы метаболизденеді. Боцепревирді CYP3A4/5 индукциялайтын препараттармен бір мезгілде қолдану боцепревир биожетімділігін арттыруы немесе төмендетуі мүмкін.

Пегинтерферон альфамен және рибавиринмен біріктірілген боцепревир клиренсі CYP3A4/5-ке тәуелденетін және қан плазмасындағы концентрацияларының жоғарылауы күрделі және өмірге қатерлі жағымсыз реакциялармен астасқан препараттармен бір мезгілде тағайындалғанда қарсы көрсетілімді. Мұндай препараттарға ішу арқылы қолданылатын мидазолам мен триазолам, амиодоран, астемизол, бепридил, пимозид, пропафенон, хинидин, симвастатин, ловастатин, афлусозин, доксасозин, силидозин, тамсулозин, люмефантрин, халофантрин, тирозинкиназа тежегіштері және қастауыш алкалоидтарының туындылары (дигидроэрготамин, эргоновин, эрготамин, метилэргоновин) жатады.

Боцепревир көбінесе альдокеторедуктаза (АКР) арқылы метаболизденеді. АКР тежегіштері – дифлунисалмен және ибупрофенмен жүргізілген дәрілік заттардың өзара әрекеттесуі зерттелетін зерттеулерде боцепревир биожетімділігі клиникалық мәні бар шамаларға дейін жоғарыламаған. Боцепревирді АКР тежегіштерімен бір мезгілде тағайындауға болады.

Боцепревирді рифампицинмен немесе құрысуға қарсы препараттармен (фенитоин, фенобарбитал немесе карбамазепин сияқты) бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы боцепревир биожетімділігін едәуір төмендетуі мүмкін. Осы өзара әрекеттесу жөнінде мәліметтер жоқ болғандықтан, боцепревирді осы препараттармен біріктіріп қолдану ұсынылмаған.

Амиодарон, хинидин, метадон, пентамидин және кейбір нейролептиктер сияқты QT аралығын ұзартатын препараттарды тағайындағанда сақтық шараларын қадағалау керек.

3 кесте. Фармакокинетикалық өзара әрекеттесу жөніндегі деректер

Емдік әсері бойынша берілген препараттар

Өзара әрекеттесуі зерттелмеген (CYP3A4/5 тежелісі)

Боцепревир мен көктамырішілік бензодиазепиндерді (алпразолам, мидазолам, триазолам) бір мезгілде қолданғанда тыныстың тарылуы мүмкін екеніне және/немесе тыныштандыру әсерінің ұзаққа созылуына орай, тыныс алу функциясын мұқият бақылау талап етіледі. Қажет болса, бензодиазепин дозасына түзету жүргізген жөн.

* Боцепревирдің басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі (бірге енгізілетін препаратпен біріктірілген боцепревир /боцепревир монотерапиясы қатынасының орташа бағасының өзгеруі): ↓ орташа бағалау қатынасының төмендеуін білдіреді; ↑ орташа бағалау қатынасының жоғарылауын білдіреді; ↔ өзгеріс болмағанын білдіреді.

**** Мета талдау деректерімен салыстырғанда.

† 0-168 cағат

‡ Хабарланған AUC - біріктірілген топтарда 200 мг және 400 мг.

§Норэтистерон – норэтиндронның баламалы атауы.

Виктрелиспен емді бастар алдында пегинтерферон альфа мен рибавириннің медицинада қолданылуы

тармен және емнің басталуына дейін, емнің өзін жүргізу кезінде және ем аяқталғаннан кейін зертханалық тестілер өткізу ережелерімен танысу керек: бауыр функциясының көрсеткіштерін, тиреоидты статусты анықтауды және жүктілікке тестіні қоса, биохимиялық параметрлер, лейкоциттер көрсеткіштері анықталатын толық қан талдауы. СГВ-РНҚ деңгейін емнің 8, 12 және 24 апталарында және көрсетілімдер бойынша анықтау керек.

PegIFN+RBV емінің 4-ші аптасында анемияның пайда болуы хабарланды. Виктрелисті PegIFN+RBV-ға қосу, стандартты еммен салыстырғанда, гемоглобин концентрациясының емдеудің 8 аптасына қарай шамамен 1 г/дл қосымша төмендеуімен қатар жүрді. Клиникалық зеpттеулер барысында Виктрелис+PegIFN+RBV біріктірілімімен емдеу басталғаннан, орта есеппен, 71 күні (15-337 күн ауқымында) гемоглобин деңгейінің 10 г/дл төмен азаюымен айқын анемия жағдайлары байқалды, осындай көрсеткіштер PegIFN+RBV біріктірілімімен емделгенде де 71 күні (8-337 күн ауқымында) тіркелді. Клиникалық қан талдауын (толық лейкоцитарлық формуласымен) емдеу курсын бастар алдында, емдеудің 2, 4, 8, 12 аптасында бағалап, артынан, емдеу курсы бойына клиникалық көрсетілімдерге қарай мұқият бақылау керек. Егер гемоглобин деңгейі < 10 г/дл (немесе < 6.2 ммоль/л) дейін төмендесе, анемияны емдеуді бастау қажет (рибавирин дозасын азайту және/немесе қолдануды уақытша тоқтата тұру немесе тоқтату және/немесе эритропоэтин (эпоэтин альфа) қолдану туралы қосымша ақпарат алу үшін рибавириннің медицинада қолданылуы

Рибавириннің тоқтатылуын талап ететін айқын анемияда пегинтерферон альфа мен Виктрелисті де тоқтату керек.

Емдеу барысында анемия туындағанда емдеудің дұрыс тактикасы рибавирин дозасын азайту болып табылады.

Эритропоэтин қолдану, рибавирин дозасын азайтумен салыстырғанда, өкпе эмболиясын, жедел миокард инфарктісін, инсульт, тереңдегі көктамырлар тромбозын қоса, тромбоэмболия пайда болуының аса жоғары қаупімен астасқан.

Виктрелисті PegIFN+RBV-ға қосу, тек PegIFN+RBV қолданумен салыстырғанда, науқастарда нейтропения жиілігінің ұлғаюына және 3-4 дәрежелі нейтропенияның дамуына әкелуі мүмкін.

Виктрелис алатын емделушілер топтарында ауыр немесе өмірге қатер төндіретін жұқпалар пайда болуының бақылау тобындағыдан көбірек жиілеу үрдісі болды. Сондықтан нейтрофильдер санын емдеу курсын бастар алдында, емдеудің 2, 4, 8 және 12 аптасында анықтау керек. Жұқпалардың алдын алу және оларды шұғыл емдеу ұсынылады. Нейтрофильдер саны азайғанда пегинтерферон дозасын азайту немесе емді үзу қажет болуы мүмкін. Пегинтерферонды тоқтатуға мәжбүр болғанда Виктрелисті де тоқтату керек.

Виктрелиспен, пегинтерферон альфамен және рибавиринмен біріктіріп емделген емделушілерде постмаркетингтік кезеңде панцитопения жағдайлары кездесті. Клиникалық қан талдауын (толық лейкоцитарлық формуласымен) емдеу курсын бастар алдында, емнің 2, 4, 8, 12 аптасында бағалау, артынан емдеу курсы бойына клиникалық көрсетілімдерге қарай мұқият бақылау керек.

Декомпенсацияланған бауыр циррозы бар емделушілерде Виктрелисті PegINT+RBV-мен біріктіріп қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.

PegINT+RBV-мен біріктірілген Виктрелиспен немесе телапревирмен ем алған компенсацияланған бауыр циррозына шалдыққан 205 емделушінің қатысуымен өткізілген жарияланған бақылау зерттеулерінде қан сарысуындағы <100 000/мм 3 тромбоциттер саны және <35 г/л альбуминдер деңгейі емдеу барысында өліммен аяқталуға немесе күрделі асқынуларға (жұқпаның ауыр түрі немесе бауыр функциясының декомпенсациясы) қатысты болжамалы сипаттамалармен ұқсас болды. Виктрелисті емге қосқанда 37.6% және 54.6% емделуші, тиісінше, 8 және 12 аптада вирусологиялық жауапқа (қан плазмасынан СГВ-РНҚ табылмауы) жеткен. Емнің 16 аптасында вирусологиялық жауап қайталану болған емделушілерде (69%), ішінара жауап берген (50%) немесе алдыңғы емге жауап бермеген емделушілермен (22.2%) салыстырғанда, едәуір жоғары болды. Қан сарысуында тромбоциттердің бастапқы саны <100 000/мм 3 және альбуминдер деңгейі <35 г/л құрайтын бауыр циррозы компенсацияланған емделушілерде емді бастар алдында Виктрелисті PegIFN+RBV-мен біріктіріп қолданудың зор қауіптері мен артықшылықтарын тиянақты талдап алу керек. Егер емдеу басталып кетсе, жұқпа белгілеріне және бауыр функциясының нашарлауына қатысты міндетті түрде мұқият мониторинг жасау қажет.

Аса жоғары сезімталдық

Виктрелисті PegIFN+RBV-мен біріктіріп емдеу кезінде аса жоғары сезімталдықтың күрделі, жедел реакциялары (мысалы, есекжем, Квинке ісінуі) болды. Мұндай реакциялар пайда болғанда біріктірілген ем дереу тоқтатылуы тиіс, емделушіге тиісті медициналық жәрдем қажет болуы мүмкін.

Альфа‑2b-мен салыстырғанда, пегинтерферон альфа‑2-мен біріктіріп қолдану. Виктрелисті пегинтерферон альфа‑2b және RBV-мен біріктіріп қолдану, Виктрелисті пегинтерферон альфа‑2а және RBV-мен біріктіріп қолданумен салыстырғанда, жиілігі аз нейтропения (4 дәрежелі нейтропенияны қоса) туындауымен және жиілігі аз жұқпалы асқынулар дамуымен астасқан.

нда дроспиренон бар препараттар қолданатын емделушілерде, гиперкалиемияның дамуына бейімдейтін жай-күйлер болғанда немесе калий жинақтаушы диуретиктер қолданатын емделушілерде алдын ала сақтану шараларын қадағалау керек. Баламалы контрацептивтер қолдану мәселесін қарастыру керек.

Клиникалық зерттеулер нәтижелерін негізге алып, С гепатитінің антивирустық біріктірілген емін жүргізусіз, төзімділіктің арту ықтималдығы жоғары екендіктен, Виктрелисті монотерапия ретінде қолдануға болмайды.

Виктрелис қолданудың, Виктрелис препаратын қайталап қолдануды қоса, кейіннен тағайындалған СГВ протеаза тежегіштерінің белсенділігіне қандай әсер көрсететіні белгісіз.

Қатарлас АИВ жұқпасы бар емделушілерде қолдану

АИВ ко-жұқтырған емделушілерде 1 генотипті вирус туғызған ССГВ емдеу үшін Виктрелис препаратын монотерапия түрінде немесе PegIFN+ RBV-мен біріктіріп қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Клиникалық зерттеулер жалғасуда.

В гепатиті вирусының (ВГВ) қатарласжұқпасы бар емделушілерде қолдану

В гепатиті вирусын бір мезгілде жұқтырған емделушілерде 1 генотипті вирус туғызған СВГВ емдеу үшін Виктрелисті монотерапия түрінде немесе PegIFN+RBV-мен біріктіріп қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.

Емделушілерде ағзасын ауыстырып салғаннан кейін қолдану

Бауыры немесе басқа ағзасы ауыстырып салынған соң емделушілерде 1 генотипті вирус туғызған ССГВ емдеу үшін Виктрелисті монотерапия түрінде немесе PegIFN+RBV-мен біріктіріп қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.

1 генотиптен өзгеше СГВ генотипі бар емделушілерде қолдану

Басқа генотипті вирус туғызған ССГВ емдеу үшін Виктрелисті монотерапия түрінде немесе PegIFN+RBV-мен біріктіріп қолдану қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.

ВСГпротеаза тежегіштерімен алдыңғы емдеу тиімсіз болған емделушілерде қолдану

Виктрелиспен немесе СГВ протеазаларының басқа тежегіштерімен алдыңғы емдеу тиімсіз болған емделушілерде 1 генотипті вирус туғызған ССГВ емдеу үшін Виктрелисті монотерапия түрінде немесе PegIFN+RBV-мен біріктіріп қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген.

Қолда бар деректер QT аралығының ұзару қаупі жоғары (туа біткен QT аралығының ұзаруы, гипокалиемия) емделушілерге қатысты сақтану шараларын қадағалау қажеттілігін растайды.

Тұқым қуалайтын лактоза көтере алмаушылық

Тұқым қуалайтын галактоза көтере алмаушылық, Лапп лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар тұлғаларға Виктрелис қолдану қарсы көрсетілімді.

Жүктілік және фертильділік

Виктрелис, осы топта қолданылу деректерінің болмауына орай, жүкті әйелдерге қарсы көрсетілімді. Емделушілерде де, олардың жұптастарында да біріктірілген ем жүргізілгенде жүктіліктен сақтану керек. Емделуші әйелдерге ем аяқталған соң 4 ай ішінде жүкті болып қалмауға кеңес беріледі, емделушілердің жұптас әйелдеріне ем аяқталған соң 7 ай бойы жүктіліктен қорғану ұсынылады. Қосымша ақпарат үшін PegIFN+RBV

ты қараңыз. Қазіргі уақытта Виктрелистің фертильділікке әсері жөнінде деректер жоқ.

Боцепревирдің емшек сүтімен бөлініп шығуы белгісіз, сондықтан жаңа туған нәрестелерге теріс ықпалын жоққа шығаруға болмайды. Пайда/қауіп арақатынасын бағалаумен, не бала емізуді тоқтату, не Виктрелиспен емделуді тоқтату туралы шешім қабылдануы тиіс.

Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Виктрелиспен, пегинтерферон альфамен және рибавиринмен біріктіріп емдеу аясында қажу, бас айналу, қан қысымының ауытқу мүмкіндігі, естен танулар және көрудің көмескіленуі болуы мүмкін екендіктен, автокөлікті немесе күрделі техниканы басқаруға кеңес берілмейді.

Тәуліктік дозасын 3600 мг дейін 5 күн бойы арттыру жайсыз симптомдардың пайда болуына әкелмеген.

Емі: Виктрелиспен артық дозалану кезінде арнайы у қайтарғысы жоқ. Виктрелистің артық дозалануын емдеу организмнің тіршілік ету қызметінің негізгі көрсеткіштерін бақылау және емделушінің клиникалық жай-күйін қадағалауды қамтитын жалпы демеу шараларынан тұруы тиіс.

12 капсуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.

7 пішінді қаптамадан медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

4 картон қорапшадан мемлекеттік және орыс тілдерінде таңбаланған тік бұрышты пішінді қорапқа қапталады. Мега қаптамасында 336 (84-тен 4 картон қорап) капсула бар.

2 о С-ден 8 о С-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Түпнұсқалық пішінді ұяшықты қаптамасында, 30 о С-ден аcпайтын температурада 3 ай бойы сақтауға болады.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Покажите рекламу только тем, кому действительно интересен ваш товар или услуга. Контекстная реклама позволит гибко определить вашу аудиторию.

Рекламу увидят жители конкретных стран или городов .

Она может быть размещена на определенных разделах сайта – на странице конкретной аннотации к лекарству, на страницах группы лекарств и/или же в статьях на определенную тематику.

Например: производитель салфеток может заказать рекламу так, чтобы она показывалась в статьях, посвященных насморку и борьбе с простудными заболеваниями, на страницах лекарств, которые борются с простудой и только жителям Казахстана и Украины, где вы ведете свои продажи.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

• За запуск рекламной компании - 7000 тг.
• За 1000 показов - 500 тг
• Таргетинг по региону +10%
• Таргетинг по разделам +5%
• Таргетинг конкурентам +5%

Есть вопросы? Ответим! Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Просто укажите ваши контакты мы с вами свяжемся.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949